Melanie De Biasio (B) CC Hasselt review: Freddie |
 |
Echt onbekend is Melanie De Biasio niet voor de jazz adepten, zeker niet na haar debuutalbum ‘A Stomach is Burning’ uit 2007. Voor mezelf was het nog een onbeschreven blad tot voordat ik enkele maanden geleden naar aanleiding van het album ‘No Deal’ haar kon zien en horen op ‘De 7de dag’. Ondanks een overvolle agenda zag ik toch de kans om naar het CC te Hasselt te trekken voor wat later zou blijken een enchanted evening.
Als voorprogramma staat vanavond Kris Dane op het programma. Kris Dane is een singer-songwriter die als laatbloeier mag worden beschouwd, ook al stond hij in het begin met een zekere dEUS op de planken. Met zijn vorig jaar verschenen ‘Rose of Jericho’ kwam ook hij als product van eigen bodem op de crossroads van zij loopbaan te staan. Vanavond staat hij hier uiteraard solo en moeten we de prachtige arrangementen van Chris Elliot op zijn album wel wat missen maar toch weet hij de volle zaal te begeesteren met enkele diep indringende ‘love songs’ zoals hij ze in volledige intimiteit kan brengen en daarmee is de toon gezet voor het verdere verloop van de avond.
Haar krachtige stem en kunde op de dwarsfluit zoals in ‘The Flow’ benemen je al vlug de adem en dit in symmetrie met haar fysieke expressie brengen je onmiddellijk in een wereld van exotische droombeelden wat je meteen doet beseffen dat hier een wereldster op het podium staat. Een sterk verhaal is ook dat ze sommige van haar betoverende nummers zodanig in elkaar laat overvloeien zodat iedereen zowat op zijn honger Beklijven mooi is ook ‘With All My Love’, deze song is als het ware een monoloog van een dochter met haar moeder. Een nummer zo intens gebracht waarbij je het wederzijds respect tussen Melanie De Biasio en haar band tot in het diepst kan aanvoelen. Dit nummer kent een opbouw waarmee niemand onberoerd wordt gelaten. Bij ieder van de gebrachte nummers is de samenhorigheid van de artiesten enorm en telkens weer wordt je in een wereld van bewondering gebracht. Exotisch, eigentijds, bij wijlen donker en poppy maar ook indrukwekkende hoogstaande jazz zoals in ‘I’m Gonna Leave You’. Iedere artiest die hier op dit podium staat verdient een diepe buiging voor wat we vanavond hebben mogen beleven wat zich uitte in een overdonderend en welverdiend applaus met staande ovatie incluis. Uiteraard kan Melanie De Biasio niet vanonder de bisnummers wat er maar meteen drie worden. Zelfs na de laatste noot krijgt hier niemand er genoeg van als is de tweede ‘encore’ misschien ook wel een beetje georchestreerd maar daar zijn we natuurlijk niet rouwig om want dit moet wel het concert van het jaar zijn geweest. Perfectie tot in de kleinste details kan alleen maar enorm veel respect opleveren, iets wat zelfs wederzijds blijkt te zijn. Misschien toch maar een minpuntje invoegen…gaat ons kleine landje nu in de toekomst niet meer haalbaar blijken voor onze zalen want een wereldster zoals ‘onze’ Melanie De Biasio daar moet toch gans de wereldbol van kunnen meegenieten. Impressionant en pure klasse!!! |
|
|
|
Het uitbrengen van ‘No Deal’ in 2013 zou voor een ware kentering zorgen in de carrière van Melanie De Biasio. In Charleroi geboren trok ze eerst naar het befaamde Lemmensinstituut te Leuven waarna ze ging verder studeren aan het conservatorium te Brussel. Na haar debuutalbum trok ze al de hort op met Kris Dane en volgde er een tour doorheen Frankrijk en de VS. In die periode werkte ze al samen met pianist Pascal Mohy en Pascal Paulus die zorgde voor de elektronische hoogstandjes op de synthesizer. Beiden werkten ook mee aan het album ‘No Deal’ waarbij ze versterking kregen van Dre Pallemaerts op drums. Voor de ‘No Deal’ tour is ook Sam Gerstmans op contrabas de groep komen versterken en samen met de beklijvende stem en haar begeesterende klanken van haar dwarsfluit vormen ze een homogeen geheel.
Tijd nu voor Melanie De Biasio om Hasselt hier eens even van de sokken te komen blazen. Uiteraard staat dit concert volledig in het teken van ‘No Deal’ waarmee ze ondertussen tot ver buiten de jazzwereld hoge toppen aan het scheren is. Met de samenwerking van Pascal Paulus heeft ze met dit album de wereld van jazz en pop nader tot elkaar kunnen brengen en dit met een succes dat voorlopig geen weerga kent. Dus niet alleen is Melanie De Biasio een ware persoonlijkheid op het podium door haar vocale capaciteiten die je als het ware naar de strot grijpen maar ook als componist en producer heeft ze vriend en vijand weten te overtuigen van haar kunnen. Ook de tekeningen die de CD bijlage weten te verfraaien zijn van haar hand van deze artistieke kameleon.
moet blijven zitten om te kunnen applaudisseren wat dan ook uitbundig gebeurd wanneer ze het publiek er de kans toe geeft.